دلنوشته های من

نازنینم رنجش از دیوانگی هایم خطاست

عشق را همواره با دیوانگی پیوندهاست

شاید اینها امتحان ماست با دستور عشق

ورنه هرگز رنجش معشوق را عاشق نخواست

چند می گویی که از من شکوه ها داری به دل ؟

لب که بگشایم مرا هم با تو چندان ماجراست

عشق را ای یار با معیار بی دردی مسنج

علت عاشق طبیب من ، ز علت ها جداست

با غبار راه معشوق است راز آفتاب

خاک پای دوست در چشمان عاشق توتیاست

جذبه از عشق است و با او بر نتابد هیچ کس

هر چه تو آهن دلی او بیشتر آهنرباست

خود در این خانه نمی خواند کسی خط خرد

تا در این شهریم آری شهریاری عشق راست

عشق اگر گوید به می سجاده رنگین کن ، بکن

تا در این شهریم ، آری شهریاری عشق راست

عشق یعنی زخمه ای از تیشه و سازی ز سنگ

کز طنینش تا همیشه بیستون غرق صداست 

به سوی تو   به شوق روی تو  به طرف کوی تو    سپیده دم آیم 

مگر تو را جویم    بگو کجایی

    نشان تو 

گه از زمین گاهی ز اسمان جویم

ببین چه بی پروا    ره تو می پویم

        بگو کجایی

کی رود رخ ماهت از نظرم نظرم

به غیر نامت کی نام دگر ببرم 

اگر تو را جویم     حدیث دل گویم

       بگو کجایی

به دست تو دادم دل پریشانم

دگر چه خواهی

یکدم از خیال من نمیروی ای غزال من

دگر چه پرسی ز حال من

تا هستم من اسیر کوی توام 

به آرزوی توام  اگر تو را جویم  حدیث دل گویم

         بگو کجایی

به دست تو دادم  دل پریشانم دگر چه خواهی

فتاده ام از پا بگو که از جانم 

          دگر چه خواهی

گرنبیند همچو نرگس زیر پا می زیبدش               گر نخیزد پیش پای گل ز جا می زیبدش

حسن محجوبی که با خود میکند بیگانگی               گر نپردازد به حال آشنا می زیبدش

گل که در یک هفته خواهد شاد سازد عالمی            گر بود در آشنایی بی وفا می زیبدش

گوهر شهوار را آرایشی در کار نیست                  ترک زینب گر کند , نام خدا , می زیبدش

می توان رو دید در اندام او چون طفل اشک             پرده های چشم اگر سازد قبا می زیبدش

از لطافت پنجه سیمین او نازک دل است                 ور نه خون عاشقان بیش از حنا می زیبدش

غیر گستاخ است میگردد دلیر از التفات                  زنجیر بیجا به از لطف به جا می زیبدش

هر که باشد میکند از دیده بیگانه شرم                    هر که از خود منفعل گردد حیا می زیبدش

این جواب آن غزل صائب که میگوید اسیر            هر چه می پوشد چو گل نام خدا می زیبدش

صائب تبریزی

میلاد بانوی کربلا_زینب کبری (س) و روز پرستار مبارک باد.

خواستن همیشه توانستن نیست …
گاهی فقط داغ بزرگیست که تا ابد در سینه ات می ماند …

بسم رب الحسین (ع)

اربعین پای پیاده

عشق یعنی آتش افروخته

عشق یعنی خیمه های سوخته

عشق یعنی حاجت بیت الحرام

دل بریدن ها و حج ناتمام

عشق یعنی غربت نور دو عین

عشق یعنی گریه بر قبر حسین

عشق را گویم فقط در یک کلام

یا ابالفضل و حسین و والسلام...

.........

دلی که عشق ندارد و به عشق نیاز دارد,

آدمی را در پی گمشده اش ,

ملتهبانه به هر سو می کشاند.

خدا , آزادی , هنر و دوست

در بیان طلب بر سر راهش منتظرند

تا وی کوزه خالی خویش را

از آب کدامین چشمه پر خواهد کرد؟؟

عزیزم :

اینایی که اینجا آوردم فقط برای تو و امثال توست و یا برای کسایی که میخوان دل کسی رو بشکنن تا بفهمن جواب کارشون بی پاسخ نمیمونه! اینا برای تو و امثال توست ، تویی که دلم رو بدجوری شکستی، برای تو که از دلم دلجویی نکردی ، حتی دلم رو برای لحظه ای آروم نکردی و تا همین چندوقت پیش با حرفات فقط بش زخم میزدی!

متاسفانه برخلاف بعضی ها که...

همیشه بهت میگفتم دلم میخواد خوشحالت کنم ، چه کنم که حالا دلیل خوشحالیت نبودن منه …

نمیدانم به مسافر دل بستم یا مسافر شد آنکه به او دل بستم ؟!

دیدی آنرا که تو خواندی به جهان یار ترین
سیـ ـنه را ساختی از عشقش سر شارترین
آنکه می گفت منم بهر تو غمخوار ترین
چه دل آزار شد آخر،چه دل آزار ترین . . .
دیدی ای دل ؟