زینب
گرنبیند همچو نرگس زیر پا می زیبدش گر نخیزد پیش پای گل ز جا می زیبدش
حسن محجوبی که با خود میکند بیگانگی گر نپردازد به حال آشنا می زیبدش
گل که در یک هفته خواهد شاد سازد عالمی گر بود در آشنایی بی وفا می زیبدش
گوهر شهوار را آرایشی در کار نیست ترک زینب گر کند , نام خدا , می زیبدش
می توان رو دید در اندام او چون طفل اشک پرده های چشم اگر سازد قبا می زیبدش
از لطافت پنجه سیمین او نازک دل است ور نه خون عاشقان بیش از حنا می زیبدش
غیر گستاخ است میگردد دلیر از التفات زنجیر بیجا به از لطف به جا می زیبدش
هر که باشد میکند از دیده بیگانه شرم هر که از خود منفعل گردد حیا می زیبدش
این جواب آن غزل صائب که میگوید اسیر هر چه می پوشد چو گل نام خدا می زیبدش
میلاد بانوی کربلا_زینب کبری (س) و روز پرستار مبارک باد.
خبرنامه وب سایت:
تبادل لینک هوشمند 