دلنوشته های من

تقدیم به ساحت مقدس حضرت المهدی عج.

 (به خدا ماه دل آراست    نمک سفره زهراست)

ﺍﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ، ﺍﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ، ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ ، ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﻣﻬﺮﯼ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﻣﯽ‌ ﺩﻣﺪ ، ﻣﺎﻫﯽ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﺁﯾﺪ ﻧﻮﺍﯼ ﮐﺎﺭﻭﺍﻥ ، ﺑﺮ ﮔﻮﺵ ﺟﻬﺎﻥ ﮐﺎﻥ ﺩﻝ ﺳﺘﺎﻥ

ﺗﺎ ﺩﻝ ﺳﺘﺎﻧﺪ ﺯﯾﻦ ﻭ ﺁﻥ ، ﺍﯾﻨﮏ ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﺭﺧﺴﺎﺭ ﻣﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ ، ﺯﻟﻒ ﺳﯿﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ

ﺑﺮﻕ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺭﺍ ﺑﺒﯿﻦ ، ﯾﻮﺳﻒ ﺑﻪ ﮐﻨﻌﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﺳﺎﻗﯽ ﺑﺒﺨﺸﺎ ﺟﺎﻡ ﺭﺍ ، ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﭘﺮ ﮐﻦ ﮐﺎﻡ ﺭﺍ

ﮔﻮ ﺑﺎﺯ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﻐﺎﻡ ﺭﺍ ، ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﺭﻭﻧﻖ ﻓﺰﺍﯼ ﺑﺎﻍ‌ ﻫﺎ ، ﻟﻄﻒ  ﻭ ﺻﻔﺎﯼ ﺭﺍﻍ ‌ﻫﺎ

ﺑﺮ ﻗﻠﺐ ﻋﺎﺷﻖ ، ﺩﺍﻍ‌ ﻫﺎ ، ﺯﯾﺒﺎ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﺑﺮ ﺩﺭﮔﻬﺶ ﮐﻦ ﺑﻨﺪﮔﯽ ، ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺍﮔﺮ ﭘﺎﯾﻨﺪﮔﯽ

ﮐﺎﻥ ﺭﻫﻨﻤﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ، ﻭ ﺁﻥ ﻣﻬﺪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﻣﻬﺮ ﺳﺤﺮ ، ﻣﺎﻩ ﺻﻔﺎ ، ﺑﺤﺮ ﮔﻬﺮ ، ﮔﻨﺞ ﻭﻓﺎ

ﺁﯾﯿﻨﻪ ﯾﺰﺩﺍﻧﻤﺎ ، ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﯾﻤﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﯾﺎﺭ ﻣﻮﺍﻓﻖ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ ، ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺻﺎﺩﻕ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﻗﺮﺁﻥ ﻧﺎﻃﻖ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ ، ﻣﺤﺒﻮﺏ ﯾﺰﺩﺍﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

ﮐﺎﺥ ﻭﻓﺎ ، ﻗﺎﺋﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ ، ﻣﻬﺮ ﻭ ﺻﻔﺎ ﺩﺍﺋﻢ ﺍﺯ ﺍﻭ

ﻏﺮﻕ ﻃﺮﺏ ? ﺻﺎﺋﻢ ? ﺍﺯ ﺍﻭ ، ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ ﺟﺎﻥ ﻣﯽ ‌ﺭﺳﺪ

میلاد باسعادت صاحب العصروالزمان تبریک وتهنیت باد

سلام دوستان عاشق.اول از همه یه عذر خواهی به همتون بدهکارم, مدتی عزلت گزیده بودم و نمیتونستم در محضر عاشقانه ی عاشقان حاضری بزنم.ان شاالله اگر بر جفای

دلبر صبری باشد و عمری برقرار زین پس سوزناک ترین اشعار رو گلچین میکنم.از دوست عزیزم (ابراهیم) هم عذر خواهی میکنم که این کوتاهی کردیم و ...

اینم یک شعر عاشقانه از استاد حضرت شیخ اجل سعدی:

دوست می دارم من این نالیدن دلسوز را

تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

شب همه شب انتظار صبح رویی می رود

کان صباحت نیست این صبح جهان افروز را

وه که گر من باز بینم چهر مهر افزای او

تا قیامت شکر گویم طالع پیروز را

گر من از سنگ ملامت رو بر پیچم زنم

جان سپر کردند مردان ناوک دلدوز را

کامجویان را ز ناکامی چشیدن چاره نیست

بر زمستان صبر باید طالب نوروز را

عاقلان خوشه چین از سر لیلی غافلند

این کرامت نیست جز مجنون خرمن سوز را

عاشقان دین و دنیا باز را خاصیتیست

کان نباشد زاهدان جان و مال اندوز را

دیگری را در کمند آور که ما خود بنده ایم

ریسمان در پای حاجت نیست دست آموز را

سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست

در میان این و آن رخصت شمار امروز را